بکینگ پودر

فرق بین جوش شیرین و بکینگ پودر:

بکینگ پودر پیچیده تر است و از جوش شیرین، اسید تارتاریک، سدیم، آلومینیوم سولفات و کلسیم فسفات تشکیل شده است. جوش شیرین بیکربنات سدیم خالص است که واکنش جوشان نشان می دهد و دی اکسید کربن ایجاد می کند. به علت این واکنش شیمیایی در نوشیدنی های گازدار و درمان های ضداسید استفاده می شود و این درست همان واکنشی است که به ورآمدن شیرینی جات کمک می کند.

    • هنگام استفاده از جوش شیرین، مخلوط مورد نظر باید حاوی نوعی اسید باشد مانند عسل، ماست، کاکائو، میوه و آب مرکبات. واکنش شیمیایی به محض افزوده شدن به مواد انجام می گیرد بنابراین باید سرعت عمل داشته باشید و قبل از از بین رفتن دی اکسید کربن که به سرعت از بین می رود، مواد را آماده و در فر قرار دهید. این حالت مانند نوشابه گازدار است که به هنگام ریختن، پرگاز است اما در عرض چند ثانیه میزان گاز متصاعد شده، کم می شود.
    • جوش شیرین برای موادی که نیاز به پخت طولانی در فر ندارد و بکینگ پودر برای موادی که به پخت طولانی نیاز دارد مصرف می شود.
    • جوش شیرین طعم تلخی دارد اما تلخی بکینگ پودر کمتر است.
    • مصرف بیش از آن حدی که در دستور غذایی ذکر شده، باعث تلخی و بالا آمدن خیلی سریع و ریزش مواد خواهد شد.
    • استفاده کمتر از این مواد باعث سفت شدن ماده پخته شده خواهد شد.
    • به طور معمول برای هر ۱۴۰ میلی لیتر مایع نصف تا یک قاشق مرباخوری جوش شیرین استفاده می شود (هر یک قاشق مرباخوری معادل ۵ گرم است). برای هر ۱۲۵ گرم آرد، یک قاشق مرباخوری بکینگ پودر استفاده شود.
    • بکینگ پودر عمر مفید محدودی بین ۶ تا ۱۲ ماه دارد و باید در جای خنک و خشک و ظرف دربسته نگهداری شود.
    • جوش شیرین عمر مفید نامشخص دارد و باید در مکان خنک و خشک و ظرف در بسته نگهداری شود.
      برای امتحان خاصیت آن، یک چهارم قاشق مرباخوری جوش شیرین را با دو قاشق مرباخوری سرکه مخلوط کنید. مخلوط به دست آمده باید بلافاصله جوش بیاید. برای امتحان خاصیت بکینگ پودر یک قاشق مرباخوری آن را در نصف لیوان آب جوش مخلوط کنید. در صورت جوشیدن، قابل استفاده است